Geschiedenis van Norwich (2023)

Thuis > Norwich > Norwich ontdekken > Geschiedenis van Norwich

Norwichis een oude stad die in het hart van het landelijke East Anglia ligt. Het waren de Angelsaksen die voor het eerst hun huizen vestigden aan de rivier de Wensum, en het was van een van deze nederzettingen, die de naam Northwic droeg, dat de stad haar naam kreeg. De nederzetting groeide en groeide en fuseerde met andere om de grootste ommuurde stad in het middeleeuwse Engeland te worden. In 1066, ten tijde van de Normandische verovering,Norwichwas een van de belangrijkste stadsdelen in het koninkrijk. De handel over rivieren en over zee nam toe en de lichte industrie begon zich te ontwikkelen. De markt op Tombland bloeide met lokale producten, aardewerk, ijzerwerk, hout en lederwaren, maar ook bont uit Scandinavië en Rusland, wollen stoffen uit Vlaanderen en haring uit de Noordzee.

Norwich kasteelwerd gebouwd door de Normandische veroveraars als blijk van kracht. In 1067 werd een steile kunstmatige heuvel gebouwd die 13 meter boven de grond lag. Oorspronkelijk was het kasteel gemaakt van hout en werd 60 jaar later vervangen door een stenen donjon, die nog steeds te zien is.

De donjon was ongeveer 20 meter hoog, met muren van ongeveer 30 meter lang, en was vrijwel vierkant van vorm. Het was gebouwd van lokale vuursteen en mortel en bekleed met steen.

In 1096 werd begonnen met de werkzaamheden aan dekathedraal.Kerkenen Saksische huizen werden ontruimd zodat er een kanaal kon worden gegraven van de rivier de Wensum naar de plaats van dekathedraal. Hierdoor kon steen uit Caen in Normandië rechtstreeks over het water naar de bouwplaats worden gebracht, waardoor het werk lichter werd. In 1119 waren de zijbeuken, de pastorie en de vier traveeën van het schip gebouwd, maar dekathedraalwerd pas in 1278 definitief ingewijd.

Door MiddeleeuwenNorwichhad binnen zijn muren 56 kerken. Veel van deze werden gebouwd als een weerspiegeling van de rijkdom van lokale landeigenaren. 1194Norwichwerd een stad toen Richard I een handvest verleende dat het recht op zelfbestuur gaf. 1349 was toen The Black Death toesloegNorwichen men denkt dat maar liefst twee vijfde van de bevolking van ongeveer 6.000 mensen is overleden. Met een groot aantal stervende geestelijken, vier parochieskerkenraakte in onbruik door gebrek aan priesters en parochianen. Echter, tegen 1377,van Norwichbevolking was terug gestegen tot 6.000. Veel van de nieuwe bewoners waren boeren die hun onproductieve vaderland hadden verlaten om werk te zoeken in de groeiende textielhandel van de stad. Aan het begin van de 14e eeuw was weven de belangrijkste handel in de stad en binnen honderd jaarNorwichwerd beschouwd als het belangrijkste centrum van kamgarenproductie in het land. Deze industrie ging de volgende vijfhonderd jaar door totdat tijdens de industriële revolutie machines werden geïntroduceerd, waardoor bekwame vakmensen overbodig werden.

Door de Boerenopstand van 1381 was het leven aan het einde van de 14e eeuw verre van vredig. Legers van rebellen staken huizen van advocaten en andere rijke mensen in brand en het was de bisschop die uiteindelijk met zijn eigen leger de orde in de stad wist te herstellen.

Tijdens het begin van de 16e eeuw waren er verschillende branden die door Norwich raasden en hele straten met rietgedekte en Tudor vakwerkhuizen verwoestten. Aangenomen wordt dat in maart 1507 718 huizen in een periode van vier dagen tot de grond toe zijn afgebrand en dat in juni van hetzelfde jaar nog eens 360 huizen verloren zijn gegaan. Dit was bijna de helft van de woningen in de stad, wat leidde tot de beslissing dat alle nieuwe gebouwen pannendaken moesten hebben.

In 1549 nam een ​​leger van 20.000 rebellen, geleid door Wymondham-boer Robert Kett, de controle over de stad over; Ze veroorzaakten veel vernieling en protesteerden tegen een verhoging van de pacht en de omheining van lokaal gemeenschappelijk land voor begrazing door rijke schapenboeren. Ze sloegen hun kamp op op Mousehold Heath en het kostte twee koninklijke legers zes weken om ze te verslaan. Kett en achtenveertig andere rebellen werden opgehangenNorwich kasteel.

In 1565 was er grote bezorgdheid over de achteruitgang van de kamgarenindustrie. Het stadsbestuur zorgde ervoor dat dertig huishoudens van religieuze vluchtelingen uit Nederland overkwamen om de lokale ambachtslieden te leren verschillende soorten stoffen te produceren. Niet alleen brachten de 'Vreemden' (zoals ze werden genoemd) hun kennis van weven mee, ze brachten ook een liefde voor tuinen en het kweken van kanaries met zich mee.

Tegen het einde van de 16e eeuw was de weverij druk en verdienden lakenhandelaren en kruideniers hun fortuin. De plaatselijke adel kon nu medicijnen, geïmporteerd voedsel en mooie kleding kopen zonder naar Londen te hoeven reizen.Norwichleek weer voorspoedig; volgens de burgemeester leefde in 1570 echter ongeveer een vijfde van de bevolking van liefdadigheid en wemelde het van de zwervers in de stad.

Norwichbeleefde zijn laatste epidemie van builenpest in 1665-6; dit had tot gevolg dat de meeste rijke burgers vertrokkenNorwich. Werkloosheid werd een serieus probleem, gevolgd door een ernstig voedseltekort in 1666, dat alleen werd afgewend door enorme haringvangsten die bijGrote Yarmouth. De landbouwlonen in East Anglia waren erg slecht en het plattelandsleven werd steeds moeilijker; hierdoor trokken mensen van het platteland naar de stad op zoek naar werk. De textielindustrie herstelde zich van een inzinking omdat nieuwe interesse in mode betekende dat er voor velen werkgelegenheid was.Norwichexporteerde nu zijn stoffen naar Europa, Noord-Amerika, India en China.

Tegen het begin van de jaren 1670Norwichhad ongeveer 21.000 inwoners en was waarschijnlijk de grootste provinciestad van Engeland. Verbeteringen aan de hoofdwegen en de ontwikkeling van paardenkoetsen zorgden ervoor dat reizen tussen steden in de 17e en 18e eeuw gemakkelijker werd. De adel vanNorfolken Suffolk zou naar Norwich komen om aankopen te doen en deel te nemen aan sociale evenementen zoals kaartspelen en dansen. Gedurende de 18e eeuwvan Norwichde leerindustrie groeide gestaag en maakte artikelen als emmers, harnassen, tuinslangen, laarzen en schoenen. Ook het brouwen werd steeds belangrijker enNorfolkBrouwgerst werd beschouwd als de beste van het land. Tegen 1801 had de stad zes grote brouwerijen die in de lokale behoeften voorzagen en bier naar Londen stuurden voor de verkoop.

Verbeteringen in de lokale landbouw betekenden een verhoogde productie en er ontstond een nieuwe veemarkt rond deKasteel.van Norwicheerste bank werd geopend in 1756 en het was in 1775 dat een lokale familie, John en Henry Gurney, een bank oprichtte die nog steeds bestaat als onderdeel van Barclays. In 1792 startte Thomas Bignold, een wijnhandelaar en bankier, het verzekeringsbedrijf dat later zou wordenNorwichUnie. Door de welvaart van de 18e eeuw was er geld om te investeren in bouwwerkzaamheden. Vervolgens werd in 1754 het Assembly House gebouwd en het oudeNorfolkEnNorwichziekenhuis werd gebouwd in 1771-2.

In de 19e eeuw groeide de bevolking vanNorwichsteeg van 37.256 in 1811 tot 80.368 in 1871. De stad begon buiten haar muren uit te breiden en de levensomstandigheden waren enigszins ongezond; zonder toevoer van schoon water waren er epidemieën van cholera en verschillende andere dodelijke ziekten. Dit verbeterde toen er een nieuw waterleidingbedrijf werd gebouwd dat gefilterd water leverde, en in het algemeen nam het bewustzijn van de volksgezondheid toe.

Norwichhad oorspronkelijk drie treinstations, maar alleen Thorpe Station, dat in 1844 werd geopend, is er nog steeds. Het weiland rond Thorpe Station raakte al snel vol met huizen en hotels voor de spoorwegarbeiders, en naast de rivier werden fabrieken gebouwd om te profiteren van water- en spoorvervoer. Beroepsmensen begonnen hun huizen buiten de stadsmuren te bouwen, omdat het stadscentrum overvol raakte. Vooral het gebied tussen Ber Street en King Street was overbevolkt met sloppenwijken. In 1892 werd begonnen met de bouw van de kerk van Sint-Jan-de-Doper, die later de rooms-katholieke kathedraal zou worden.

Het was in de 19e eeuw dat Jeremiah Colman een nieuwe mosterdmolen bouwde in Carrow, A.J. Caley chocolaatjes begon te maken in Chapelfield en John Jarrold zijn drukkerij opende in Whitefriars.

Tijdens de 20e eeuw groeide de bevolking van de stad van 121.490 in 1911 tot naar schatting 180.000 in 1980. Herhuisvestingsprogramma's en het opruimen van sloppenwijken begonnen aan het einde van de 19e eeuw en gingen vele jaren door, met sociale huizen die duizenden mensen betere levensomstandigheden boden. In 1900 zorgde een uitgebreid tramsysteem ervoor dat mensen goedkoop door de stad konden reizen, en dat duurde dertig jaar. Tegen de jaren 1920 was de Guildhall, die al meer dan vijfhonderd jaar het hoofdkwartier van de burger was geweest, nu te klein. Er werd besloten om een ​​nieuw stadhuis te bouwen, dat in oktober 1938 door George VI werd geopend.

Norwichwerd tijdens de Tweede Wereldoorlog meer dan veertig keer gebombardeerd en werd geselecteerd voor twee van de Baedeker-invallen waarbij historische gebouwen het doelwit waren; meer dan 30.000 huizen werden beschadigd, 100 fabrieken en zeven middeleeuwsekerkenen talloze winkels werden verwoest. De wederopbouw begon in de jaren 1950 en de centrale bibliotheek werd gebouwd in 1963, terwijl de Universiteit van East Anglia (UEA) in datzelfde jaar haar eerste studenten aannam.

Begin jaren 90 werd het terrein van de oude veemarkt afgegraven om het te huisvestenKasteelMall winkelcentrum, een innovatief plan, gebouwd op verschillende niveaus, gebruikmakend van de middeleeuwse stratenpatronen en het verbinden van de oost- en westzijde van het stadscentrum.

Handige links